Mission Impossible

Een veel voorkomend probleem bij mijn cliënten is dat ze soms niet aan bepaalde “projecten” beginnen, omdat het gestelde doel vanaf begin af aan onhaalbaar lijkt. Zeg maar een Mission Impossible. Herkenbaar?  Voor jezelf doelen stellen waarbij de lat zo hoog ligt, dat je er niet eens aan begint. Alleen al bij de gedachte zinkt de moed je in de schoenen.

Ik vind het dan leuk om de volgende vraag aan ze te stellen:

Stel je eens voor dat wij een voetreis naar China gaan maken om de Chinese muur te gaan bewonderen.
En dat die reis 8.000 kilometer is (NB: Afstand Amsterdam – Qinhuangdao = 7.992km).  Hoe klinkt dat?

Je raadt wellicht al wat hun eerste reactie is, misschien reageer jij ook zo.

Mission impossible made possible

En dan vervolg ik:

En als ik je nu vertel dat we daar 4 jaar over mogen doen. Dat betekent 2.000 km per jaar. Als we vervolgens alleen de werkdagen lopen, 40 weken per jaar, dan lopen we 200 dagen per jaar, oftewel 10 km per dag. Als we normaal lopen, is dat 2 uurtjes per dag. De rest van de dag ben je vrij te doen wat je wilt, en per jaar heb je ook nog eens 165 dagen dat je helemaal niets hoeft te doen.
Hoe klinkt het nu?”.

En dan zie je opeens hun gezicht opklaren, sommigen beginnen zelfs te lachen. Als je er zelf over nadenkt, besef je wellicht dat je in die vier jaar zelfs wel heen én weer kunt lopen naar de Chinese muur!